Voorjaarsmeeting 16 mei 2004

Dat hadden we dus niet verwacht: dat er zoveel W116s op de derde clubdag zouden afkomen. De club was inmiddels fors gegroeid tot meer dan 80 leden, maar we vonden het een klein mirakel dat daarvan bijna de helft met hun auto’s naar Friesland was afgereisd. Temeer daar uit – laten we zeggen – zekere zuidelijke provincies gemor opsteeg toen de plannen van organisator Jacob Procee en zijn chauffeur Hans Fidom bekend werden: een toertocht door Friesland?! Veel te ver! Enfin, 36 auto’s dus. Wolfgang en Jan van MB-Classic, die in en rond hun klassiekerbedrijf in Balk voor de ontvangst zorgden, konden de koffie bijna niet aanslepen; maar ze deden het graag, want de meeste W116-bezitters vonden het interessant om hun collectie te bekijken. Vooral de strakke W126’s hadden sommigen van ons zo wel willen meenemen; dat wil zeggen – als er niet zo’n heftig prijskaartje aan had gehangen.

We hebben allemaal zo onze ervaringen: handelaren in klassieke auto’s bieden nogal eens W116’s aan die er misschien wel aardig uitzien, maar bij nadere inspectie toch behoorlijk wat ‘werk’ hebben. Dat valt, zacht gezegd, in Friesland net zo goed op als elders, dus dat was niet de reden waarom we de derde W116-dag in Balk lieten beginnen. Nee: het was gewoon dat we iedereen eens wilden laten kennismaken met het landschap waar het idee van de club is uitgedacht. Logisch was natuurlijk dat we het beginpunt zo zuidelijk mogelijk zouden nemen, en toen lag het eigenlijk voor de hand om als locatie de hal van MB-Classic in Balk te kiezen. Eigenaren Wolfgang en Jan vonden het een prima idee, waarschijnlijk ook omdat sommige van de auto’s in onze club regelrecht uit hun ‘stal’ komen. Hier drie van ‘onze’ auto’s vlak voor Balk, gefotografeerd in de Noordoostpolder. Het was fantastisch: meer dan een uur lang kwam de ene na de andere W116 de hoek om in Balk. Er waren zelfs maar liefst vijf 6,9’s! Vooral die van Maarten de Vos (de zilveren rechts op de foto, met het linkervoorportier iets open) trok de aandacht: smetteloos uit Spanje gehaald, compleet met alle opties (dus ook een elektrische achterbank).

Achteraf bekeken is de S-klasse dus toch echt wel een auto van na 1968… Flower power! Ernaast trouwens de 280 SEL die ooit van Jacob was maar nu door Hans (‘Uomo’ op het forum) vakkundig wordt gerestaureerd. Overigens een van de zeer weinige SEL’s in de club… Na koffie en toespraak in Balk (waarbij de voorzitter enkele kinderen bij wijze van geintje bars toesprak, waarvoor hij zich nog altijd geneert – de kinderen in kwestie hadden namelijk net niet dát gevoel voor humor), werden de motoren gestart. Onderweg kwamen we deze fraaie ‘omnibus’ tegen, wat ons ‘seventies-gevoel’ even een flinke extra inspiratiestoot gaf. Moderne auto’s waren het destijds toch, onze W116’s… Jacob had een reis vol verrassingen samengesteld. Via een exquise selectie prachtige landwegen gingen we zo ongeveer richting het noorden. Halverwege was dit verrassing nummer 1: een veerboot die maar liefst vier W116’s per keer wist te vervoeren. Per keer heen en weer kostte dat een klein kwartiertje, dus hadden we alle tijd om tussen het fluitekruid een rondje bij te praten.

Voor de wiskundigen onder ons: 36 auto’s gedeeld door vier is negen, maal een krap kwartier is ruim twee uur. Tijd genoeg dus om ook dit plaatje te schieten. Vooraf hadden we even getwijfeld of het niet te lang zou duren, maar gelukkig scheen de zon en blijkt het belangrijkste kenmerk van de club te zijn dat er uitvoerig van gedachten gewisseld wordt over ons geliefde ‘Fünf Meter Schwabenstahl’. Er wordt wel eens aan de club gevraagd of een 6,9 een goede aankoop is. Het antwoord zal duidelijk zijn: het hangt ervan af. Wil je veel geld aan reparaties kwijt, dan is de 6,9 met bijvoorbeeld een veerprobleem een goede keus… Andere mogelijkheid: je koopt zo’n perfecte als die van Maarten de Vos. De auto waarvan we hier dit tot de verbeelding sprekende detail laten zien, is al net zo’n auto in concoursconditie. Klein pijnpuntje: na de veerboot was er geen beweging in te krijgen. Startaccu’s erbij, filosofische gesprekken – niets hielp. Dus de wegenwacht gebeld. Die leunde eens even tegen de motorkap, vroeg om het nog eens te proberen en boem – daar liep de achtcilinder. De startmotor bleek het probleem te zijn; deed het alleen nog bij afgekoelde motor. Geruststellend genoeg hadden de meeste clubleden dat allang gedacht, zo beweerden ze tenminste achteraf…

Op weg naar Sneek, waar Jacob een fijne tunnel had uitgezocht en aan het eind ervan een kennis met een fototoestel had geplaatst. Het tunnel+fotograaf-effect: zwaaien! Enthousiast door het schuifdak of een beetje timide door het zijraam, het bestuur doet er niet moeilijk over. Na Sneek doken we een superklein pad in. Hier komen Richard Gonlag en Pieter Ruigrok van der Werve in hun 6,9 de hoek om. Zij hadden trouwens namens de club Jacob bedacht met een slof shag en een kist bier. ‘Wat moeten we voor Cherry kopen?’ Een bos bloemen dus. Wel een bijzonder fraaie, dat moet er meteen bijgezegd. Dé tussenstop was deze prachtige parkeerplaats met bijpassend restaurant aan het water, even boven Sneek. Op een schitterend terras werd stevig gebunkerd. Natuurlijk werd er totaal geen bier gedronken, want W116-rijders weten als geen ander hoe gevaarlijk dat is. Sommigen wilden zich overigens sowieso liever laven aan de aanblik van de parkeerplaats. En geef toe: het is een prachtgezicht.

De laatste verrassing van de derde W116-dag was een wedstrijd. De opgave was eenvoudig: probeer zo dicht mogelijk het stokje te naderen zonder het met je voorbumper te raken. Enkelen bleven al 30 centimeter voor het paaltje staan, maar winnaar Rein Nieuwland kwam uit bij 29 millimeter! Zijn prijs… Een model-w116. Na de wedstrijd, die we op een ruime parkeerplaats aan de snelweg naar Almere hielden, en die merkwaardigerwijs in beide richtingen kon worden verlaten (vandaar dat we deze plek gekozen hadden), was het feest in Friesland voorbij. Hier nog een laatste plaatje van de langblijvers: nog even een praatje, nog even een sjekkie. Het was een succes. Uiteraard is er volgend jaar mei (dus in 2005) opnieuw een clubdag. Waar? Centraal in Nederland – te zijner tijd staan op de website meer gegevens. Voor de rest geldt trouwens als vanouds: wil je in het najaar ook de club bij elkaar hebben, schroom dan niet, maak een mooi plan, en nodig iedereen uit! Jacob en Hans zullen je via de website meteen ondersteunen – en zijn alvast bij voorbaat enthousiast over elk goed idee!